«ستایش برای خدایی است که ما را از قوم ستمگر نجات بخشید!»
اى کسانى که ایمان آورده‌اید، اگر از خدا بترسید شما را بصیرت شناخت حق از باطل میدهد و گناهانتان را بزداید و شما را بیامرزد، که صاحب فضل و کرمى بزرگ است.
او خداوندی است که معبودی جز او نیست؛ و نامهای نیکوتر از آن اوست!
همان کسی که مرا آفرید، و پیوسته راهنمائیم می‌کند،
و کسی که مرا غذا می‌دهد و سیراب می‌نماید،
و هنگامی که بیمار شوم مرا شفا می‌دهد،
و کسی که مرا می‌میراند و سپس زنده می‌کند،
و کسی که امید دارم گناهم را در روز جزا ببخشد!
پروردگارا! به من علم و دانش ببخش، و مرا به صالحان ملحق کن!
خدایا قلبم را از نفاق و دورویی، و کردارم را از ریا و خودنمایی، و زبانم را از دروغ، وچشمم را از خیانت و بی عفتی پاک کن،همانا تو از خیانت دیده ‏ها و آنچه در سینه ‏ها نهان است خبردارى،پروردگارا،این است جایگاه پناهنده به تو از آتش،این است جایگاه پناه ‏خواه از تو از آتش،این است جایگاه دادخواه از تو از آتش،این است جایگاه گریزان به سوى تو از آتش،این است‏ جایگاه کسى ‏که از خطایش به تو بازگشته،و به گناهش اعتراف مى‏ کند،و به سوى پروردگارش توبه مى ‏نماید،این است جایگاه بینواى‏ تهیدست،این است جایگاه هراسنده پناه ‏جو،این است جایگاه اندوهناک غمگین،
این است جایگاه دلگیر افسرده،این است جایگاه غریب غرق شده،این است جایگاه ترسنده هراسان،این است جایگاه‏ کسى ‏که براى گناهش آمرزنده ای جز تو نیابد،و توان‏بخشى براى ناتوانى ‏اش جز تو پیدا نکند،و براى اندوهش برگزیده‏ اى جز تو نبیند، اى خدا اى کریم،چهره ‏ام را به آتش مسوزان،آن هم پس از سجده ‏ام براى تو،و به خاک ساییدن رویم به درگاهت،بى‏ آنکه منّتى از من‏ بر تو باشد،بلکه تو را بر من و سپاس و منّت و تفضّل است،رحم کن پروردگارا،پروردگارا،پروردگارا،